Het begin is daar!
Door: Tom
Blijf op de hoogte en volg Tom
21 Augustus 2007 | Verenigde Staten, Montverde
Hee allemaal,
Mijn eerste berichtje uit het godsgruwelijk warme Florida. Ten eerste wil ik iedereen bedanken voor de vele mailtjes, berichten en krabbels die ik heb gekregen de afgelopen paar dagen. Dat vond ik allemaal harstikke leuk. Ik zal bij het begin beginnen. Zaterdag ochtend heb ik afscheid genomen van mijn ouders, Gijsje en van mijn tante en begon de lange reis naar de VS. De douane was in Nederland allemaal geen enkel probleem. In het vliegtuig aangekomen had ik geluk met mijn plek, aangezien ik naast een nooduitgang zat. Een halve meter meer beenruimte .De eerste vijf uur in het vliegtuig tuig heb ik geslapen. Daarna kwam ik in gesprek met de jongen die naast me zat, Rogier. Hij gaat naar college in Orlando en heeft zijn opleiding bijna afgemaakt. Zo kwam ik de tijd snel door en wist ik wat me te wachten stond op Orlando Airport. Daar werd ik nog even gecontroleerd en dat duurde echt vrij lang. Daar kwam ik nog een Nederlands meisje, Nathalie tegen en met haar en Rogier hebben we op onze koffers en alles gewacht. Toen kwam ik erachter dat ik mijn Tommyjasje in het vliegtuig had laten liggen, maar die was vrij snel gevonden. Rond een uur of vijf heb ik toen ingecheckt. Daarna heb ik met Nathalie nog wat gegeten en ben ik naar mijn kamer gegaan. Het was echt een te luxe en te fraai hotel. Ik had zes kussens en paste een stuk of twaalf keer in mijn bed. De volgende dag werd ik door een oldschool gele schoolbus opgepikt samen met twee absoluut niet spraakzame Taiwanezen. Op de campus aangekomen werd ik door iedereen vriendelijk onthaald en moest ik allemaal formulieren invullen. Dit was niet echt moeilijk en daar was ik dan ook snel mee klaar. Daarna naar mijn kamer om alles even in te richten. Die kamer is vrij klein, maar het gaat. Tot nu toe is mijn Vietnameze nog steeds niet aangekomen dus dat is mooi rustig. Het uniform valt trouwens best mee. Doordeweeks op vier dagen gewoon een polo en nog wel aardige kakibroek. Op woensdag en zondag hemd, das en vest. Maar dat valt ook mee.
Gisteravond naar Wallmart gegaan en wat gepraat met Jose en Emilio, een Italiaanse en een Spaanse jongen. Allebei niet echt relaxed. Ik ging dus pitten met een vrij flutgevoel. Maar gelukkig zijn er vandaag, maandag, een stuk relaxtere mensen aangekomen. Ik kan het heel goed vinden met een Engelse jongen, Daniel. Hij is keeper en komt waarschijnlijk zo in het schoolteam. Ik heb zo om 3 uur soccer practice. Ik mag wel meetrainen en krijg hoop ik een functie als iets van een coach bij het team. Omdat ik al eens geslaagd ben, mag ik geen wedstrijden spelen in competief verband. Alleen in de lente mag ik wat wedstrijden spelen tegen clubteams. Als ik in het team kom, het schijnt allemaal teringfanatiek te zijn. De coach vertelde me dat hij van de 110 wedstrijden dat hij coach was er 98 gewonnen zijn en 6 gelijkgespeeld. Jullie begrijpen hoeveel wedstrijden er dan verloren zijn. Vandaag heb ik trouwens ook een wiskunde en een SLEP (Engels) gemaakt. Het is mij gewoon gelukt die wiskunde test te verneuken. Engels wel zonder problemen 100% score denk ik. Morgen beginnen de lessen, maar ik krijg morgen pas mijn rooster, ook moet ik morgen nog mijn broeken en riemen kopen hier. Het gaat in ieder geval super goed hier. Al is mijn Engels wel onder de maat, volgens mijn eigen maatstaaf. Ik ben ongetwijfeld heel erg veel dingen vergeten te zeggen, maar dat komt nog wel een keer. Nu ga ik me omkleden voor de voetbaltraining en de voetbalschoenen die ik gister voor 18 dollar heb gekocht aandoen ;).
Ik kan trouwens niet op iedere mail reageren, vergeef mij dat. Ik heb gewoon te weinig tijd.
Mijn eerste berichtje uit het godsgruwelijk warme Florida. Ten eerste wil ik iedereen bedanken voor de vele mailtjes, berichten en krabbels die ik heb gekregen de afgelopen paar dagen. Dat vond ik allemaal harstikke leuk. Ik zal bij het begin beginnen. Zaterdag ochtend heb ik afscheid genomen van mijn ouders, Gijsje en van mijn tante en begon de lange reis naar de VS. De douane was in Nederland allemaal geen enkel probleem. In het vliegtuig aangekomen had ik geluk met mijn plek, aangezien ik naast een nooduitgang zat. Een halve meter meer beenruimte .De eerste vijf uur in het vliegtuig tuig heb ik geslapen. Daarna kwam ik in gesprek met de jongen die naast me zat, Rogier. Hij gaat naar college in Orlando en heeft zijn opleiding bijna afgemaakt. Zo kwam ik de tijd snel door en wist ik wat me te wachten stond op Orlando Airport. Daar werd ik nog even gecontroleerd en dat duurde echt vrij lang. Daar kwam ik nog een Nederlands meisje, Nathalie tegen en met haar en Rogier hebben we op onze koffers en alles gewacht. Toen kwam ik erachter dat ik mijn Tommyjasje in het vliegtuig had laten liggen, maar die was vrij snel gevonden. Rond een uur of vijf heb ik toen ingecheckt. Daarna heb ik met Nathalie nog wat gegeten en ben ik naar mijn kamer gegaan. Het was echt een te luxe en te fraai hotel. Ik had zes kussens en paste een stuk of twaalf keer in mijn bed. De volgende dag werd ik door een oldschool gele schoolbus opgepikt samen met twee absoluut niet spraakzame Taiwanezen. Op de campus aangekomen werd ik door iedereen vriendelijk onthaald en moest ik allemaal formulieren invullen. Dit was niet echt moeilijk en daar was ik dan ook snel mee klaar. Daarna naar mijn kamer om alles even in te richten. Die kamer is vrij klein, maar het gaat. Tot nu toe is mijn Vietnameze nog steeds niet aangekomen dus dat is mooi rustig. Het uniform valt trouwens best mee. Doordeweeks op vier dagen gewoon een polo en nog wel aardige kakibroek. Op woensdag en zondag hemd, das en vest. Maar dat valt ook mee.
Gisteravond naar Wallmart gegaan en wat gepraat met Jose en Emilio, een Italiaanse en een Spaanse jongen. Allebei niet echt relaxed. Ik ging dus pitten met een vrij flutgevoel. Maar gelukkig zijn er vandaag, maandag, een stuk relaxtere mensen aangekomen. Ik kan het heel goed vinden met een Engelse jongen, Daniel. Hij is keeper en komt waarschijnlijk zo in het schoolteam. Ik heb zo om 3 uur soccer practice. Ik mag wel meetrainen en krijg hoop ik een functie als iets van een coach bij het team. Omdat ik al eens geslaagd ben, mag ik geen wedstrijden spelen in competief verband. Alleen in de lente mag ik wat wedstrijden spelen tegen clubteams. Als ik in het team kom, het schijnt allemaal teringfanatiek te zijn. De coach vertelde me dat hij van de 110 wedstrijden dat hij coach was er 98 gewonnen zijn en 6 gelijkgespeeld. Jullie begrijpen hoeveel wedstrijden er dan verloren zijn. Vandaag heb ik trouwens ook een wiskunde en een SLEP (Engels) gemaakt. Het is mij gewoon gelukt die wiskunde test te verneuken. Engels wel zonder problemen 100% score denk ik. Morgen beginnen de lessen, maar ik krijg morgen pas mijn rooster, ook moet ik morgen nog mijn broeken en riemen kopen hier. Het gaat in ieder geval super goed hier. Al is mijn Engels wel onder de maat, volgens mijn eigen maatstaaf. Ik ben ongetwijfeld heel erg veel dingen vergeten te zeggen, maar dat komt nog wel een keer. Nu ga ik me omkleden voor de voetbaltraining en de voetbalschoenen die ik gister voor 18 dollar heb gekocht aandoen ;).
Ik kan trouwens niet op iedere mail reageren, vergeef mij dat. Ik heb gewoon te weinig tijd.
-
20 Augustus 2007 - 18:30
Marieke:
hee Tom, klinkt goed daar allemaal. Goed overgekomen.. veel succes an have fun..:) X -
21 Augustus 2007 - 07:22
Mart:
Leer die Amerikanen is wat echt voetballen is man;)!Succes! -
21 Augustus 2007 - 12:53
Andre En Diny:
tom we zijn blij dat het je goed gaat, niet duur die voetbalschoenen en laat ze daar maar een poepie ruiken.
veel plezier
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley