Tom for President!?
Door: Tom
Blijf op de hoogte en volg Tom
03 Februari 2008 | Verenigde Staten, Montverde
Ik heb wederom een maffe week gehad hier in Montverde. De school verwijt me nog steeds de telefoonaffaire, maar heeft me nog altijd niet bestraft voor dit “MVA-watergate-scandal”. Sterker nog afgelopen vrijdag miste ik een halve dag school om mijn prijs voor Good Citizenship op te halen. Dit verschaft wat uitleg. Toen de school mij in december nomineerde voor deze prijs, zat er ook een wedstrijd aan verbonden. Die wedstrijd hield in dat ik een essay zou moeten schrijven over een geheim onderwerp. Een verzegelde envelop zou me mijn titel verklaren en ik werd twee uur opgesloten in een kamer zonder computer, licht en airconditioning om dat verhaal te schrijven.
Tot mijn grote verbazing bleek de titel iets te zijn waar ik echt helemaal niets mee vandoen had.
“Our American Heritage and our Responsibility for Preserving it.”
(Onze Amerikaanse erfenis en onze verantwoordelijkheid die waarden hoog in het vaandel te houden)
In twee uur heb ik een groot onzinverhaal geschreven vanuit een pro-Bush en pro-Irak standpunt. Oftewel een anti-Tom essay. Het interesseerde me toentertijd niet zoveel. Deze vrijdag moest ik echter dat verhaal gaan voordragen. Toen ik mijn speech teruglas, besefte ik dat ik het met lang de helft niet eens was. Het probleem echter was dat de organisatie mijn speech letterlijk in het bezit had.
Een van de redenen dat ik de prijs kreeg was mijn Senior Speech. Tijdens die speech keek ik, vanzelfsprekend, de 250 man publiek aan in plaats van op mijn papiertje te staren. Voor Amerikanen is dit een achtste wereldwonder. Ik bedacht me dat het beter was ook deze speech uit mijn hoofd te leren, zodat ik er enkele subtiele wijzigingen in aan kon brengen. Ik wist mijn verhaal te veranderen tot een vijf minuten durende speech waarin ik niet meer hoefde te liegen.
Mijn verhaal leverde me uiteindelijk 50 dollar; een stel boeken; de tekst van “Stars and Stripes”; een broche van de Amerikaanse vlag en een plekje in de archieven van het DAR op. De vijftig dames van 65+, mijn publiek, waren enthousiast en na afloop werd ik omringd door oma’s die verhaalden over Amsterdam, het Red Light District (those women hardly wear clothes!) en het feit dat Nederland zoveel moslims had. Het duurde me vijftien minuten ze ervan te overtuigen dat het woord moslim niet hetzelfde is als terrorist.
Een oude dame had wel een hele toffe reactie. Nadat ik uitgesproken was, vroeg ze:
“My boy, have you ever considered running for President? Your presentation is way better than what McCain, Romney en Clinton show on television. I would vote for you, if you chose to do so!”
Ik denk dat het deze mevrouw was ontgaan dat ik in Amsterdam geboren ben. Maarja, in Nederland hebben we toch ook het premierschap? Misschien strijden Maathuis en ik ooit voor die felbegeerde titel namens de VVD en een nog nader te bepalen politieke partij. Wie weet.
Tot slot nog een voetnoot. Deze week leerde ik de volle naam van Ron kennen: Ronald Carnivale. Ik word echt jaloers op die jongen, het is toch briljant dat je achternaam die van een prachtig feest is? Bij gebrek aan leuke meisjes hier denk ik dat ik hem ga vragen als mijn date voor het gala in mei! Ik hoop dat ik het durf; Ron vragen.
Groet
Tot mijn grote verbazing bleek de titel iets te zijn waar ik echt helemaal niets mee vandoen had.
“Our American Heritage and our Responsibility for Preserving it.”
(Onze Amerikaanse erfenis en onze verantwoordelijkheid die waarden hoog in het vaandel te houden)
In twee uur heb ik een groot onzinverhaal geschreven vanuit een pro-Bush en pro-Irak standpunt. Oftewel een anti-Tom essay. Het interesseerde me toentertijd niet zoveel. Deze vrijdag moest ik echter dat verhaal gaan voordragen. Toen ik mijn speech teruglas, besefte ik dat ik het met lang de helft niet eens was. Het probleem echter was dat de organisatie mijn speech letterlijk in het bezit had.
Een van de redenen dat ik de prijs kreeg was mijn Senior Speech. Tijdens die speech keek ik, vanzelfsprekend, de 250 man publiek aan in plaats van op mijn papiertje te staren. Voor Amerikanen is dit een achtste wereldwonder. Ik bedacht me dat het beter was ook deze speech uit mijn hoofd te leren, zodat ik er enkele subtiele wijzigingen in aan kon brengen. Ik wist mijn verhaal te veranderen tot een vijf minuten durende speech waarin ik niet meer hoefde te liegen.
Mijn verhaal leverde me uiteindelijk 50 dollar; een stel boeken; de tekst van “Stars and Stripes”; een broche van de Amerikaanse vlag en een plekje in de archieven van het DAR op. De vijftig dames van 65+, mijn publiek, waren enthousiast en na afloop werd ik omringd door oma’s die verhaalden over Amsterdam, het Red Light District (those women hardly wear clothes!) en het feit dat Nederland zoveel moslims had. Het duurde me vijftien minuten ze ervan te overtuigen dat het woord moslim niet hetzelfde is als terrorist.
Een oude dame had wel een hele toffe reactie. Nadat ik uitgesproken was, vroeg ze:
“My boy, have you ever considered running for President? Your presentation is way better than what McCain, Romney en Clinton show on television. I would vote for you, if you chose to do so!”
Ik denk dat het deze mevrouw was ontgaan dat ik in Amsterdam geboren ben. Maarja, in Nederland hebben we toch ook het premierschap? Misschien strijden Maathuis en ik ooit voor die felbegeerde titel namens de VVD en een nog nader te bepalen politieke partij. Wie weet.
Tot slot nog een voetnoot. Deze week leerde ik de volle naam van Ron kennen: Ronald Carnivale. Ik word echt jaloers op die jongen, het is toch briljant dat je achternaam die van een prachtig feest is? Bij gebrek aan leuke meisjes hier denk ik dat ik hem ga vragen als mijn date voor het gala in mei! Ik hoop dat ik het durf; Ron vragen.
Groet
-
03 Februari 2008 - 21:47
Arjen :
Hahahaha :D! Ik win toch lekker :P, neej moge de beste winnen Tommie...check je later...kga Hollaway-case kijken -
04 Februari 2008 - 18:47
Stephanie:
hee tom gefeliciteerd met prijs;) fijn dat je het daar zo leuk hebt met ron:) veel plezier daar nog en groetjes van anne;)
kuss steef -
04 Februari 2008 - 20:01
Brian:
hee tom!!
gefeliciteerd met je titel. president schap:P.. hehe,, nouja wie weet..
never try, never win(A)..
echt, hoe langer ik jou verhalen lees, hoe raarder ik die amerikanen vind;P..
voorlesen tijdens een speech.. dat is hier een van de ergste fouten op zoon momnent:P.. mja..
succes bij het vragen van je date,
( hint ) geef anne een kaartje en laat haar komen:P)
en dan spreek ik je vast nog wel!
groeten brian
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley